Bilans w małych i średnich jednostkach spędza sen z oczu samodzielnym i głównym księgowym i jest postrzegany jako “zło konieczne”. A przecież sprawozdanie finansowe to “świadectwo” z działania firmy w ciągu danego roku, jej wynik finansowy, stan jej majątku i źródeł jego finansowania. Na bilans powinno się czekać z niecierpliwością jak na kolejne “urodziny” danej jednostki, pokroić “tort”, dać zdmuchnąć “świeczki” Zarządowi, poczekać na “życzenia” od wspólników, a “imprezę” powinni z radością zorganizować pracownicy działów finansowo-księgowych. Dlaczego jest inaczej, dlaczego to uciążliwy i przykry obowiązek postrzegany jako “kara” za wybór zawodu księgowego?
Szkolenia-Konsulting
